Choroby zakaźne są najczęściej związane z osłabieniem odporność i rozwijają się po zakażeniu m.in. wirusami, bakteriami czy grzybami. Oznacza to, że jest to stan wywołany przez czynniki chorobotwórcze, które ze względu na charakter oraz sposób szerzenia się stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego. A jakie są najczęstsze choroby zakaźne oraz w jaki sposób można się przed nimi uchronić?
Grypa
Chyba każdy z nas choć raz zachorował na grypę. Występuje ona sezonowo i stanowi ostrą chorobę zakaźną układu oddechowego wywołana wirusem grypy typu A lub B. Objawy pojawiają się zazwyczaj nagle, w ciągu 1-4 dni od momentu zakażenia. Najczęściej zalicza się od nich wysoka temperatura, ból głowy, zmęczenie i osłabienie, a także bóle mięśni. Pojawia się także suchy, męczący kaszel. Zazwyczaj ustępuje samoistnie po 3-7 dniach, jednak sam kaszel oraz uczucie rozbicia mogą utrzymywać się nawet do 2 tygodni. Podstawą leczenia grypy jest odpoczynek. Zostańmy zatem w domu, wypoczywając w łóżku pod ciepłą kołdrą i na komfortowym materacu https://abcsnu.pl/35-materace-80×200. W celu złagodzenia objawów warto stosować leki przeciwgorączkowe oraz przeciwbólowe, a także preparaty udrażniające nos. A jak się chronić przed grypą? Najlepszą opcją jest wykonanie sezonowych szczepień, które nie gwarantuję 100% ochrony, jednak znacząco łagodzi przebieg infekcji. Oprócz tego unikajmy zatłoczonych miejsc, prowadzimy zdrowy styl życia oraz często wietrzmy pomieszczenia, w których przebywamy.
Ospa wietrzna
Ospa wietrzna znana także pod łacińską nazwą varicella, to choroba zakaźna wywołana pierwotnym zakażeniem wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV). Rozprzestrzenia się drogą kropelkową, przez co niezwykle łatwo można zachorować. Najczęściej pojawiają się w wieku dziecięcym i zazwyczaj ma łagodny przebieg. Do podstawowych objawów należy gorączka, złe samopoczucie oraz typowa, swędząca wysypka. Zmiany skórne przypominają plamki i grudki, które mogą być obecnie nie tylko a skórze, ale również na błony śluzowe. Choroba trwa zazwyczaj 3 tygodnie. Leczenie obejmuje środki z dimetyndenem w przypadku dokuczliwego świądu, a także podawanie leku przeciwwirusowego (acyklowir) oraz przeciwgorączkowego (paracetamuolu). Zachorować mogą również osoby dorosłe, jednak wówczas przebieg jest o wiele cięższy. Profilaktyka jest tutaj niezwykle trudna, gdyż ospa jest bardzo zaraźliwa, a ryzyko zachorowania jest stosunkowo wysokie. Trudno się przed nią ustrzec, dlatego najlepszym rozwiązaniem są tutaj szczepienia ochronne.
Świnka
Nagminne zapalenie przyusznic, czyli inaczej świnka, to choroba charakteryzująca się bolesnym powiększeniem ślinianek przyusznych. Wywołuje ją wirus należący do rodziny Paramyxoviridae, który wykazuje wysoką zakaźność. Chorują najczęściej dzieci w wieku szkolnym, a u dorosłych jest rzadkością. Do najczęstszych objawów tego schorzenia zalicza się przede wszystkim obrzęk ślinianek przyusznych, złe samopoczucie, bóle ucha i głowy, a także podwyższona temperatura. Leczenie w tym przypadku jest objawowe i polega przede wszystkim na podawaniu środków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych. Na obolałe okolice szyi można stosować maść rozgrzewającą. Chory powinien mieć także zapewniony spokój i wypoczynek. Istotna jest tutaj także izolacja pacjenta w celu ograniczenia zakażenia. Jeśli chodzi o profilaktykę, to podstawą jest tutaj szczepienia ochronne. To właśnie dzięki nim znacznie spadła zachorowalność na świnkę, a sama choroba ma o wiele lżejszy przebieg. Spotykamy się także z o wiele mniejszym ryzykiem powikłań, do których zalicza się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenie nerwów czaszkowych, różnego rodzaju powikłania neurologiczne.
Jelitówka
Ta sama choroba układu pokarmowego określana jest jako grypa żołądkowa, grypa jelitowa lub jelitówka. Wywoływana najczęściej przez rotawirusy, które charakteryzują się niezwykle wysoką zakaźnością. Objawowo przypomina zatrucie pokarmowe, jednak zwykle zaczyna się od pogorszenia samopoczucia i objawów grypopodobnych. Za główne objawy natomiast uznaje się silną i wodnistą biegunkę, która trwa około 2-3 dni. W skrajnych przypadkach przeciąga się nawet do tygodnia. Oprócz tego osoby chore zmagają się z nudnościami i wymiotami, a czasami nawet wysoką gorączką. Dochodzi także do osłabienia mięśni oraz ogólnego wyczerpania organizmu. Trudno uniknąć zachorowania na grypę jelitową, zwłaszcza jeśli osoba chora mieszka z nami. Wówczas należy wprowadzić specjalne zasady higieny. Obejmują one m.in. pilnowanie czystości toalety – w tym odkażanie muszli. Warto także zadbać o komfortowe miejsce o regeneracji, czyli łóżko. Powinno ono składać się z wysokiej jakości elementów, w skład których wchodzi poduszka, kołdra i materac https://abcsnu.pl/content/6-poradnik#Jak-wybrac-odpowiedni-materac-i-jego-twardosc. Pozwoli nam wybrać najlepszy model, dzięki czemu nie tylko odpoczniemy w czasie choroby, ale także zadbamy o zdrowy sen!
Angina
Angina to ostre zapalenie migdałków podniebiennych oraz błony śluzowej gardła. U dzieci czynnikiem etiologicznym najczęściej są paciorkowce beta-hemolizujące z grupy A, a dokładnie Streptococcus pyogenes. Natomiast u dorosłych przeważnie objawy wywołują wirusy (m.in. rinowirus, adenowirus czy wirus paragrypy). Osłabiony organizm jest szczególnie podatny na te czynniki chorobotwórcze. W przypadku anginy paciorkowcowej mamy do czynienia z silnym bólem gardła, wysoką gorączką, rozpulchnieniem migdałków oraz bólem brzucha. Jednak nie występuje kaszel. Wirusowa odmiana ma zazwyczaj mniej nasilone objawy, gdyż pojawia się jedynie stan podgorączkowy, zaczerwienione gardło, katar, kaszel czy ból gardła. Samo leczenie opiera się przede wszystkim na wypoczynku oraz przyjmowaniu leków – antybiotyków w przypadku anginy o podłożu bakteryjnym. Warto tutaj zadbać komfortowe warunki w łóżku i wyposażyć je w odpowiednie do nas akcesoria sypialniane, które najdziemy na https://abcsnu.pl/. Sama profilaktyka anginy opiera się na unikaniu kontaktu z osobą zarażoną lub dużych skupisk ludzi w okresie jesienno-zimowym. Pamiętajmy także o podstawowych zasadach higieny oraz budowaniu odporności.
Choroby zakaźne rozwijają się najczęściej po kontakcie z nosicielem lub chorym człowiekiem. Istnieje jednak wiele dróg ich rozprzestrzeniania się, w tym poprzez materiał biologiczny, wektory czy zanieczyszczony pokarm. Tak naprawdę wszystko zależy od rodzaju choroby oraz czynnika, który ja wywołuje. Dlatego już dziś warto wiedzieć, jak najwięcej o tego typu stanach – w końcu najczęściej możemy ich uniknąć.
